Zasada dyskretności opieki, która wynika z prawa dziecka do godności osobistej i wynika ze szczególnej właściwości okresu dojrzewania jaką jest nadwrażliwość na naruszenie prywatności. Pedagog zawsze stara się być taktowny, unika ostentacyjnego udzielania pomocy, okazywania litości, by nie zawstydzić lub upokorzyć.
Zasada odpowiedzialności za pełny rozwój każdego ucznia, bo każde dziecko jest najwyższą wartością. Pedagog stara się poznać indywidualne możliwości każdego ucznia, jego warunki rodzinne, społeczne i wiedzę tę wykorzystuje organizując proces wychowania.
Zasada ufności opiekuńczej, która wynika z konieczności wzbudzania w uczniach przeświadczenia, że pedagog jest tą osobą, u której zawsze znajdą wsparcie i pomoc. Pedagog stara się, żeby uczniowie widzieli w nim przyjaciela, do którego mogą się zwrócić w każdej sprawie.
Zasada podmiotowości ucznia, która wynika z założenia, że dziecko jest podmiotem wszystkich działań. Pedagog stara się wyrabiać u uczniów poczucie odpowiedzialności za siebie i swoich kolegów.
Zasada bezwzględnej walki z zagrożeniami rozwoju uczniów. Rola pedagoga wymaga ogromnego wyczulenia na wszelkie nieprawidłowości, wypaczenia i deformacje zarówno w życiu szkolnym jak i najbliższym środowisku uczniów.